δαιμονιακός

δαιμονιακός
-ή, -ό (AM δαιμονιακός, -ή, -όν)
αυτός που προκαλείται από τον δαίμονα
νεοελλ.
1. ο σχετικός με τους δαίμονες, ο αναφερόμενος σ' αυτούς («πρόληψη δαιμονιακή»).
2. ο δαιμόνιος, ο ευφυής
3. (για πρόσωπα και καταστάσεις) ο κακός, ο εμπαθής, ο μανιώδης
4. το ουδ. ως ουσ. ο δαίμονας
αρχ.-μσν.
δαιμονικός.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • demoníaco — ► adjetivo 1 Del demonio: ■ cree que los exorcismos eliminan las influencias demoníacas. TAMBIÉN demoniaco ► adjetivo/ sustantivo 2 Que está poseído por el demonio: ■ los demoníacos eran quemados en la hoguera. SINÓNIMO endemoniado * * *… …   Enciclopedia Universal

  • δαίμονας — ο (θηλ. δαιμόνισσα, η) (AM δαίμων, ο Α θηλ. δαίμων, η και δαιμονίς, η) πονηρό πνεύμα, διάβολος νεοελλ. 1. (για ανθρώπους) έξυπνος αλλά καταχθόνιος 2. (σε αναφώνηση οργής ή εκπλήξεως) «τί δαίμονα!», «να πάρει ο δαίμονας!» 3. δαίμων ο αστέρας β τού …   Dictionary of Greek

  • demoniaco — demoníaco, ca o demoniaco, ca (Del lat. daemoniăcus, y este del gr. δαιμονιακός). 1. adj. Perteneciente o relativo al demonio. 2. endemoniado (ǁ poseído). U. t. c. s.) …   Diccionario de la lengua española

  • demoníaco — demoníaco, ca o demoniaco, ca (Del lat. daemoniăcus, y este del gr. δαιμονιακός). 1. adj. Perteneciente o relativo al demonio. 2. endemoniado (ǁ poseído). U. t. c. s.) …   Diccionario de la lengua española

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”